Zorgeloze momenten

"De zorgeloze zomer waar we op hadden gehoopt, is het niet geworden", zei premier Rutte.
Het is alweer bijna twee maanden geleden, dat ik deze zin op de voorpagina van de Volkskrant las, terwijl ik mijn koffie zat te drinken aan de ontbijttafel.

"Zorgeloos?" zei ik hardop, terwijl ik in gedachten terugging naar de afgelopen maanden waarin ik mij steeds verstikkender begon te voelen over de wereldwijde situatie.
Ik legde de krant met al zijn massahysterie alweer gauw aan de kant, voordat ik teveel met alles wat ik las zou gaan empathiseren. Want zoals wel meer met empathische mensen, daar heb je dan last van. Je maakt een soort van verbinding met een collectief bewustzijn. Zo ervaar ik dat dan en dan constateer ik dat de wereld helemaal gek aan het worden is. En als je niet oppast, word je er als individu klakkeloos in mee gezogen. Het is mij herhaaldelijk gebeurd. En dat voelde reteslecht. Voornamelijk voor hetgeen waar ik voor sta en waar ik in geloof. En dat zijn essentiële en kostbare zaken.

De bescherming over deze schitterende en waardevolle zaken begint bij mij in de eerste plaats in het bewaken van mijn denken. Leugens komen heel gemakkelijk binnen in je denken, maar hoe meer je jezelf beoefent in het universele, collectieve brein van onvoorwaardelijke Liefde, hoe beter je word om te onderscheiden wat wel in essentie bij je hoort en wat niet.

Zorgeloos hoort daar zeker bij, al is het alleen maar omdat het woord en de gedachte eraan mij aan een klein kind doet denken wat op een mooie zomerse dag mee naar het strand wordt genomen. Met de schep, emmer en zandvormpjes belooft het een zorgeloze, zonnige dag te worden. 
Of zo een moment waarin je op de fiets ineens overdonderd wordt door een onverwacht, geweldig mooie zonsondergang. Je kunt ze nooit voorspellen, het is elke keer weer een andere beleving van een zorgeloos moment.
Maar misschien ook wel een dag wanneer je je in een compleet verlaten, uitzichtloze situatie bevind en je zorgeloze verfrissing vind terwijl je een duik in die bruisende golf neemt. 
En die enorm hoge palmboom dan, waar je in gedachten in omhoog klimt en je stevig aan vasthoud. Waarin je, heen en weer bewogen door de onvoorspelbare wind, deelgenoot wordt gemaakt van zijn zorgeloze flexibiliteit en kracht.

Ik bedoel, wat is nou zorgeloos? Is het vrij van zorgen, geen vuiltje aan de lucht, alles in perfecte hokjes en banen geleid?
Of bevindt het zorgeloze Leven zich in momenten van openheid, in dankbaarheid, in het zien van wat onschuldig, puur is en verfrissing en hoop teweeg brengt?

Met mijn expositie in De Groene Passage - Rotterdam exposeer ik met een veelvoud aan nieuwe werken onder het thema "Zorgeloze momenten". 
Vanaf 8 oktober tot en met december organiseer ik op afspraak individuele rondleidingen (maximaal twee personen) langs de werken.
Voor een afspraak, neem contact op met mij.
​
Graag tot ziens tijdens een zorgeloos moment!